Çok sıkıldım ama.
Örgü kaplumbağamın 4 bacağı da bitmiş, yeterince uyumuşum herşey çok güzelken. Gerek yok böyle şeylere siz de biliyorsunuz değil mi? Bu günlerde yemek blogları hariç örgü blogları falan fazlaca gezdim. Fakat "işte bu" diyebileceğim bi blog olmadı. Yabancı dersin örgü ne bilir dersin ama. İngilizcemi geliştirmem lazım anlamam için tabi.
Bizde ki sorun ne anladım sanırım. Örgü olsun ya da yemek blogu. Hangisiyse sadece konuya önem veriyorlar sanıyorum. Hani yemek güzel olsun. İlla ki güzel olmuştur tuzu yerindedir. ama biz burdan anlamıyoruz tuzunun yerinde oluşunu.
Bu blog işini ciddiye alıp düzenli tarif veriyorlarsa, bi yemek blogu olarak buralardaysalar bazı şeylere özen göstermeleri gerekiyor. Ama doğru , ellerinde ki olanaklar kısıtlı dimi? Ben bi yemek blogu falan değilim. 2005 mayısından beri blog yazıyorum.(küçük olmayıp, yolun başında değilim sanırım) O zamandan beri fotoğraf makinam değişmedi. Çok güzel fotoğraflar çekemiyorum zaten. Ama gün geçtikçe insan, başkalarında gördükçe kendini geliştiriyor.(mesela şimdi hdr diye birşey bulmuş ahmd onu söyledi denicem) Daha güzel nasıl çekebilirm, daha ii nasıl olur diye uğraşıp duruyorum. Yeterince ışık mı yok. Flaşı patlatıcağıma yemeğin göbeğine çekmemeyi tercih ediyorum.
Diyorum işte. bu işler olanak işi gibi gözükebilir ama daha çok özen gerektiriyor. Herşey de bu böyle değil mi? En basiti, misafirlerimize sofra kurarken daha nasıl güzelleştirebilirm soframı diye düşünmüyor muyuz? uğraşmıyor muyuz peçeteleri saatlerce nasıl farklı katlarım diye? Ya da damla çikolata neden çıktı sanıyorsunuz? Hepsi ufak ayrıntılarla hayatı daha da güzelleştirmek için. Değişiklikler yapıp heyecanlanmak falan istek, başka birşey değil. Yoksa insanoğlu neden bu kadar ayrıntılı şeylerle uğraşsın ki. Sofraya gazete kağıdı da serebilirsiniz iş görür. ama masa örtüleri, dertsizler, amerikan servisler, hasırlar... bunlar neden çıktı dersiniz. işte efenim... Hepsi bizler yüzünden belki. kadınlar seviyor farklı olsun özenli olsun. bende seviyorum özenle yapılmış yemekleri ve çekilmiş fotoğrafları.
Ve ben içimden geleni yazıyorum. Yeri geliyo beğenilerimi yeri geliyor kendimi yeri geliyor hoşlanmadıklarımı yazıyorum. Burası milyonların okudğu bi eleştiri blogu değil. Kimse kimseyi sınıflandıramaz. Ben yapmadım böyle birşey sizler de yapmayın bence.
Burda blog yazmakta insanların amaçları eğlenmek, zevk almak, belki bi hobi sahibi olmak böylelikle yani birşeylerle uğraşmak. Önceden anlamazdım ama bi evhanımı için blog yazmak çok ii birşey. Çünkü bi gün boyunca bazen iş güç dışarı çıkılamadığında bi tek bloga anlatabiliyorsun derdini. fena birşey değil bu. herkes bi yol tutturmuş işte, biraz da kendimize bakmalıyız hakkaten. ben bakıyorum. kimseye zararım yok. yüzde yüz ima ile kimseye birşey demiyorum. aman işte. derdim bu. bu kadar... kaldığım yerden devam ediyorum.
Örgü kaplumbağamın 4 bacağı da bitmiş, yeterince uyumuşum herşey çok güzelken. Gerek yok böyle şeylere siz de biliyorsunuz değil mi? Bu günlerde yemek blogları hariç örgü blogları falan fazlaca gezdim. Fakat "işte bu" diyebileceğim bi blog olmadı. Yabancı dersin örgü ne bilir dersin ama. İngilizcemi geliştirmem lazım anlamam için tabi.
Bizde ki sorun ne anladım sanırım. Örgü olsun ya da yemek blogu. Hangisiyse sadece konuya önem veriyorlar sanıyorum. Hani yemek güzel olsun. İlla ki güzel olmuştur tuzu yerindedir. ama biz burdan anlamıyoruz tuzunun yerinde oluşunu.
Bu blog işini ciddiye alıp düzenli tarif veriyorlarsa, bi yemek blogu olarak buralardaysalar bazı şeylere özen göstermeleri gerekiyor. Ama doğru , ellerinde ki olanaklar kısıtlı dimi? Ben bi yemek blogu falan değilim. 2005 mayısından beri blog yazıyorum.(küçük olmayıp, yolun başında değilim sanırım) O zamandan beri fotoğraf makinam değişmedi. Çok güzel fotoğraflar çekemiyorum zaten. Ama gün geçtikçe insan, başkalarında gördükçe kendini geliştiriyor.(mesela şimdi hdr diye birşey bulmuş ahmd onu söyledi denicem) Daha güzel nasıl çekebilirm, daha ii nasıl olur diye uğraşıp duruyorum. Yeterince ışık mı yok. Flaşı patlatıcağıma yemeğin göbeğine çekmemeyi tercih ediyorum.
Diyorum işte. bu işler olanak işi gibi gözükebilir ama daha çok özen gerektiriyor. Herşey de bu böyle değil mi? En basiti, misafirlerimize sofra kurarken daha nasıl güzelleştirebilirm soframı diye düşünmüyor muyuz? uğraşmıyor muyuz peçeteleri saatlerce nasıl farklı katlarım diye? Ya da damla çikolata neden çıktı sanıyorsunuz? Hepsi ufak ayrıntılarla hayatı daha da güzelleştirmek için. Değişiklikler yapıp heyecanlanmak falan istek, başka birşey değil. Yoksa insanoğlu neden bu kadar ayrıntılı şeylerle uğraşsın ki. Sofraya gazete kağıdı da serebilirsiniz iş görür. ama masa örtüleri, dertsizler, amerikan servisler, hasırlar... bunlar neden çıktı dersiniz. işte efenim... Hepsi bizler yüzünden belki. kadınlar seviyor farklı olsun özenli olsun. bende seviyorum özenle yapılmış yemekleri ve çekilmiş fotoğrafları.
Ve ben içimden geleni yazıyorum. Yeri geliyo beğenilerimi yeri geliyor kendimi yeri geliyor hoşlanmadıklarımı yazıyorum. Burası milyonların okudğu bi eleştiri blogu değil. Kimse kimseyi sınıflandıramaz. Ben yapmadım böyle birşey sizler de yapmayın bence.
Burda blog yazmakta insanların amaçları eğlenmek, zevk almak, belki bi hobi sahibi olmak böylelikle yani birşeylerle uğraşmak. Önceden anlamazdım ama bi evhanımı için blog yazmak çok ii birşey. Çünkü bi gün boyunca bazen iş güç dışarı çıkılamadığında bi tek bloga anlatabiliyorsun derdini. fena birşey değil bu. herkes bi yol tutturmuş işte, biraz da kendimize bakmalıyız hakkaten. ben bakıyorum. kimseye zararım yok. yüzde yüz ima ile kimseye birşey demiyorum. aman işte. derdim bu. bu kadar... kaldığım yerden devam ediyorum.
1 yorum:
hak verdim dediklerine.:)
Yorum Gönder